Ένα αξέχαστο απόγευμα είχαν την ευκαιρία να περάσουν οι θεατές της ετήσιας εκδήλωσής μας που έλαβε χώρα στις 10 Απριλίου στους χώρους των μαθημάτων μας στη Γενεύη. Γονείς και εκλεκτοί προσκεκλημένοι μας, Έλληνες της Γενεύης, θαύμασαν την εξαιρετική δουλειά μαθητών και εκπαιδευτικών από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και Τέχνης Γενεύης σε συνεργασία με το ακριτικό Δημοτικό Σχολείο των Αρκιών στα Δωδεκάνησα. Η κυρία Αννέττα, η κυρία Μαρία (δασκάλα στους Αρκιούς) και ο κύριος Διονύσης συντόνισαν αρμονικά μια σχολική εκδήλωση διαφορετική από τις άλλες, που δεν θα ξεχάσουμε εύκολα… Οι μαθητές μας παρουσίασαν δύο μέρη αφιερωμένα στον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορική μνήμη, σε όλα όσα οφείλουν τα παιδιά αυτά να γνωρίζουν για την Ελλάδα.

«Μνημεία» του ελληνικού πολιτισμού

Στο πρώτο μέρος, οι θεοί του Ολύμπου «βραβεύτηκαν» για 14 πτυχές/κεφάλαια του ελληνικού πολιτισμού που έχουν σημαδέψει την κοινωνία, τη μουσική, την ιστορία αυτού του λαού από την αρχαιότητα ως και σήμερα. Και όλα αυτά, πάντα σε συνάρτηση με τα σύμβολα των θεών του Ολύμπου, με όσα οι αρχαίοι Έλληνες τούς είχαν συνδέσει. Η θεά Νίκη, παρουσιάστρια των βραβείων, των Oh My Greek Gods awards, έκανε την απονομή για :

Την ομορφότερη θεά (θέα Αφροδίτη), την ελληνική μουσική (Απόλλωνας), τον Ερμή του Πραξιτέλη (Ερμής), την αγάπη της Πηνελόπης για τον Οδυσσέα (θεά Ήρα), την ελληνική φιλοξενία (ειδικό βραβείο βραδιάς στο θεό Δία), τις ελληνικές θάλασσες (Ποσειδώνας), τον Παρθενώνα (θεά Αθηνά), το πρώτο ελληνικό γραμματόσημο (Ερμής), το ρόλο του μήλου στην ελληνική ιστορία (Αφροδίτη),την καλύτερη γυναικεία θεότητα (θεά Ήρα), την αφή της Ολυμπιακής φλόγας (θεός Απόλλων),το ρόλο του αλόγου στην ελληνική ιστορία (Ποσειδώνας), το ρόλο του αετού στην παράδοση (Δίας), την ελιά και τους συμβολισμούς της (Αθηνά).

Μνήμη

Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, παρουσιάστηκε με πολύ αγάπη και σεβασμό από τους μαθητές των τμημάτων Ι και ΙΙΙ, μια από τις σπουδαιότερες σελίδες της ελληνικής ιστορίας, η οποία περιλαμβάνει κάποια από τα πιο κρίσιμα γεγονότα της ευρωπαϊκής και βαλκανικής ιστορίας. Μέσα από τα μάτια της γιαγιάς Ειρήνης και με τη συνοδεία τραγουδιών της εποχής και τεσσάρων εξαιρετικών βιβλίων της ελληνικής λογοτεχνίας, είδαμε να ξετυλίγονται σιγά – σιγά τα εξής γεγονότα :

Η Ελλάδα στο τέλος του του 19^ου αιώνα και τις αρχές του 20ού, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η απελευθέρωση της Ηπείρου, της Μακεδονίας, της Κρήτης, ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Εθνικός Διχασμός, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, η Συνθήκη των Βερσαλλιών και των Σεβρών, η γενοκοντονία των Ποντίων,η ακμή της Σμύρνης, η μικρασιατική εκστρατεία και η μικρασιατική καταστροφή, η Συνθήκη της Λωζάνης και η ανταλλαγή των πληθυσμών. Στο πλαίσιο αυτό είδαμε πληθώρα βίντεο με τραγούδια της εποχής και με χιλιάδες φωτογραφίες που ήδη το τμήμα ΙΙΙ είχε διδαχθεί καθόλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Αλλά και βίντεο με μαρτυρίες προσφύγων που μας έστειλε το Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού από την Αθήνα.

Φυσικά, αποκορύφωμα της εκδήλωσης ήταν η διαδικτυακή εμφάνιση του μικρού Χρήστου, του μόνου μαθητή στο Δημοτικό Σχολείο των Αρκιών, στο ρόλο του Νίκου Καζαντζάκη. Ο Χρήστος Καμπόσος μάς διάβασε όλα όσα ο Νίκος Καζαντζάκης, μέλος της επιτροπής για την παλλινόστηση των Ποντίων από τον Καύκασο, έστελνε σε επιστολές στον Ελευθέριο Βενιζέλο το 1920. Μια εξαιρετική δουλειά, βασισμένη σε πραγματικά λόγια του Καζαντζάκη!!

Αυτό το β μέρος ήταν μια καταπληκτική ευκαιρία να κάνουμε ένα αφιέρωμα στον Πόντο, τη Θράκη, τη Μικρά Ασία, 100 ακριβώς χρόνια από το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, τη γενοκτονία των Ποντίων και την άφιξη του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη.

Μερικά από τα τραγούδια που ακούσαμε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ήταν η Μισυρλού, τα Λιανοχορταρούδια, το Έχε Γεια Παναγιά, το Πάρθεν η Ρωμανία, Την Πατρίδα μου Έχασα, Της Αμύνης τα Παιδιά, Πήραμε τα Γιάννενα, Τί σε μέλλει εσένανε, Να με θυμάσαι και να με αγαπάς και φυσικά δύο τραγούδια αφιερωμένα στα παιδιά που τους αρέσουν πολύ, το Τί να το κάνω του Κωνσταντίνου Αργυρού και το Fuego της Ελένης Φουρέιρα. Επίσης, από τα παιδιά διαβάστηκαν αποσπάσματα από το Νούμερο 31328 (Βενέζη), την Ιστορία Ενός Αιχμαλώτου (Στρατή Δούκα), τη Ζωή εν Τάφω (Μυριβήλη) και την Αναφορά στο Γκρέκο (Καζαντζάκη).

Η ιστορία της γιαγιάς Ειρήνης, πρόσφυγα από τον Πόντο που παντρεύτηκε στο Αιγάλεω τον Μικρασιάτη παππού Παντελή, είναι αληθινή και την ενσάρκωσε με συγκινητικό τρόπο, η μαθήτρια Σοφία Β. Ακόμη, στο πλαίσιο του αφιέρωματός μας, μοιράστηκαν στο κοινό παραδοσιακά γλυκά από την Πόλη.

Για αυτή την εκδήλωσή μας, η οποία έγινε στις 10 Απριλίου, 193 χρόνια ακριβώς από την έξοδο του Μεσολογγίου, επιλέξαμε τον τίτλο Μ γιατί από αυτό το γράμμα ξεκινούν οι λέξεις Μνημεία και Monuments. Μνημεία του ελληνικού πολιτισμού, τα οποία όλη τη χρονιά βλέπουμε με τους μαθητές του τμήματος ΙΙ και τα είδαμε ξανά όλοι μαζί μέσα από τη βράβευση των θεών του Ολύμπου για όλα όσα προσέφεραν στον ελληνικό πολιτισμό, μέσα από όσα συμβόλιζαν στην αρχαία Ελλάδα. Οι Έλληνες όμως δεν αγαπάμε μόνο την αρχαιότητα. Αγαπάμε να θυμόμαστε, να μην λησμονούμε όσα περάσαμε στο παρελθόν. Όσα οι παππούδες και οι γιαγιάδες μάς διηγήθηκαν. Όπως η γιαγιά Ειρήνη, από τον Πόντο. Εκεί ήρθε το β μέρος και οι λέξεις Μνήμη και Mémoire. Και η Μνήμη των Ελλήνων είναι μεγάλη γιατί ως έθνος ζήσαμε πολλά. Εμείς επιλέξαμε να διηγηθούμε όλα όσα έζησε ο ελληνισμός από το 1912 και τους βαλκανικούς πολέμους ως το 1923 και τη συνθήκη της Λωζάννης. Αντικείμενα που διδάχτηκε φέτος το τμήμα ΙΙΙ και το μεγαλύτερο μέρος των εικόνων που είδαμε, των τραγουδιών που ακούσαμε και των αποσπασμάτων από βιβλία που διαβάστηκαν, προέρχονται από τα μαθήματά μας. Από όσα μοιραστήκαμε με τους μαθητές, από όσα δουλεύουμε στην τάξη κάθε εβδομάδα.

Και κάπου εκεί έρχεται και η σκληρή δουλειά των μικρότερων μαθητών μας, του τμήματος Ι, που κάθε εβδομάδα μαθαίνουν βήμα – βήμα την ελληνική γλώσσα και την ελληνική μυθολογία. Τους ήρωες, με τους οποίους μεγαλώσαμε. Τον Θησέα, τον Ηρακλή, τον Ιάσωνα, ο οποίος μάλιστα λέγεται ότι πέρασε και από τη Γενεύη. Αλλά στις 10 Απριλίου αυτά τα παιδιά τραγούδησαν το Φεγγαράκι μου Λαμπρό και έπαιξαν έναν άλλο ρόλο. Στάθηκαν δίπλα σε άλλους ήρωες. Που δεν είχαν σούπερ δυνάμεις. Είχαν όμως ψυχή. Την ελληνική.

Ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ σε αυτά τα παιδιά που στάθηκαν στο ύψος των γεγονότων και των προσωπικότητων που ενσάρκωσαν. Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στους εκπαιδευτικούς που εργάστηκαν σκληρά για αυτό το αποτέλεσμα, σπάνιο για τα δεδομένα της ομογένειας στην Ελβετία. Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους θεατές μας, στους γονείς, στο σχολείο Mosaic, στο Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού, στην οικογένεια Δούκα (για την ευγενική παράχωρηση της ιστορίας της γιαγιάς Ειρήνης και του παππού Παντελή, αλλά και των φωτογραφιών τους), σε όλους όσους μας εμπιστεύτηκαν, μας δίνουν δύναμη και μας στηρίζουν για το μέλλον. Φυσικά ευχαριστούμε την ιστοσελίδα Human Stories για την προώθηση της εκδήλωσής μας και γενικότερα την ευγενική υποστήριξη του διδακτικού μας έργου.

Και πάνω από όλα τα ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ μας στην κυρία Μαρία και τον Χρήστο από τους Αρκιούς για την εξαιρετική εμφάνισή τους.

Συντονισμός, σενάριο : Αννέττα Μαντά, Μαρία Τσιαλέρα, Διονύσης Λιανός